Κατά τα τελευταία χρόνια ο ρυθμός στροφής του Έλληνα προς τη θάλασσα, με την απόκτηση μικρού σκάφους, τείνει αυξανόμενος, όπως το γεγονός αυτό αποδεικνύεται από τα επίσημα στατιστικά στοιχεία που άλλωστε έχουν δημοσιευθεί στο περιοδικό αυτό. Αρκεί να σημειωθεί ότι κατά το χρονικό διάστημα της πενταετίας 2001-2005 το ποσοστό λεμβολογήσεων μικρών σκαφών παρουσίασε αύξηση κατά 44,77 % στα φουσκωτά σκάφη, κατά 71,24 % στα πλαστικά και κατά 52,09 % στα σκάφη από άλλο υλικό κατασκευής.
Εξάλλου αυξητικές τάσεις παρουσιάζει και ο ρυθμός προσέγγισης στα ελληνικά λιμάνια και μαρίνες θαλαμηγών, παρά τις εγγενείς δυσχέρειες που παρουσιάζονται και εστιάζονται κυρίως στην στενότητα χώρων ελλιμενισμού σκαφών. Το προς ανατολάς όμορο κράτος, ιδιαίτερα κατά τα τελευταία χρόνια, έχει να επιδείξει σημαντική πρόοδο στον τομέα αυτόν. Εμείς εδώ στη χώρα με τις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες με τις σπάνιες φυσικές ομορφιές, την πλούσια πολιτιστική παράδοση και κληρονομιά, την ιστορικότητα της περιοχής μας, τη γεωγραφική διαμόρφωση και το μεγάλο ανάπτυγμα της ελληνικής ακτογραμμής (17.253,3 χιλιόμετρα σε κλίμακα 1:50.000), τι κάνουμε;
Είναι κατά συνέπεια προφανές ότι η Πολιτεία θα πρέπει άμεσα να ενσκήψει με ιδιαίτερη προσοχή προς την κατεύθυνση ανάληψης των απαραίτητων πρωτοβουλιών και επιτάχυνσης των διαδικασιών κατασκευής χώρων ελλιμενισμού (μαρίνες, αλιευτικά καταφύγια κ.λπ.) με όλες τις απαραίτητες ευκολίες (reception facilities).
Καίτοι αυτονόητο εν τούτοις δεν θα πρέπει να μην αναφερθεί ότι οι μαρίνες αποτελούν τον καθρέπτη της χώρας μας στο εξωτερικό και είναι η πρώτη εντύπωση που αποκομίζουν οι υψηλής στάθμης τουρίστες/περιηγητές κατά τον κατάπλου τους.
Ο αναγνώστης του άρθρου αυτού εύλογα θα αναρωτηθεί και θα εκφράσει την απορία του: Εδώ δεν έχουμε γλίστρες ανέλκυσης-καθέλκυσης μικρών σκαφών για μαρίνες μιλάμε. Και βέβαια θα έχει απόλυτα δίκιο !!!
Αυτό που φαντάζει σαν κάτι το εύκολο αποτελεί το μόνιμο και βασανιστικό πρόβλημα για τους χιλιάδες ανά την Ελλάδα ιδιοκτήτες μικρών σκαφών που για διάφορους λόγους (έλλειψη χώρων ελλιμενισμού, οικονομική αδυναμία ή απροθυμία καταβολής τελών και δικαιωμάτων ελλιμενισμού) δεν ελλιμενίζουν μόνιμα το σκάφος τους. Το πρόβλημα αυτό επιτείνεται από το γεγονός ότι πολλές γλίστρες παραμένουν κλειστές ή ανοίγουν κατά την ανεξέλεγκτη βούληση ανεξέλεγκτων προσώπων.
Θυμάμαι ότι κατά το χρονικό διάστημα (1995-2000) που υπηρετούσα ως Δ/ντής και στη συνέχεια ως Κλαδάρχης Λιμενικής Αστυνομίας στο ΥΕΝ μεριμνήσαμε για την απλοποίηση της νομοθεσίας κατασκευής γλιστρών (ραμπών) έτσι ώστε χωρίς περιττές γραφειοκρατικές διαδικασίες και στο μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα (εντός δύο μηνών) να καθίσταται δυνατή η αδειοδότηση κατασκευής τους. Η νομοθεσία αυτή παρατίθεται στο τέλος του άρθρου αυτού. Παράλληλα είχαμε εκδώσει εγκύκλιο οδηγιών, προς όλες τις Λιμενικές Αρχές της χώρας, με τον τίτλο «Κεκλιμένα επίπεδα (γλίστρες) καθέλκυσης-ανέλκυσης σκαφών αναψυχής».
Παραθέτω πιο κάτω ορισμένα αποσπάσματα από την εγκύκλιο αυτή:
«2. Ο αιγιαλός σύμφωνα με τον Α.Ν. 2344/40 (Σημείωση: ήδη Ν. 2171/01) είναι κοινόχρηστος και συγκεκριμένα σύμφωνα με το άρθρο 7 έχει κύριο προορισμό την επικοινωνία μέσω αυτού από θαλάσσης στην ξηρά και τανάπαλιν.
3. Ο αιγιαλός δεν δύναται να περιφράσσεται σύμφωνα με το άρθρο 23 παργ. 1 του Ν. 1337/83 και των ειδικότερα καθοριζομένων στο Π.Δ. 236 της 18-5/22-6-84 (ΦΕΚ 95 Α΄).
5. Σε περίπτωση που από τους ελέγχους διαπιστωθούν αντικανονικότητες, παράνομες πράξεις/παραλείψεις και γενικά παραβιάσεις της κείμενης νομοθεσίας να αναλαμβάνονται αμέσως οι απαιτούμενες ενέργειες για τον κολασμό των παρανομούντων (ποινικά υπό τις οδηγίες/εντολές του αρμόδιου Εισαγγελέα – Διοικητικά) και την αποκατάσταση των πραγμάτων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
6. Επίσης σε περίπτωση που καθ’ οιονδήποτε τρόπο διαπιστώνετε την είσπραξη τελών για την ανέλκυση-καθέλκυση σκαφών να επικοινωνείτε αμέσως με την Κτηματική Υπηρεσία ή τον Ε.Ο.Τ. (κατά λόγο αρμοδιότητας) προκειμένου να εξετάζεται η νομιμότητα είσπραξης των τελών αυτών.
7. Όλα τα ανωτέρω στοχεύουν στην παγίωση της νομιμότητας στο συγκεκριμένο τομέα καθώς και στη διευκόλυνση των ιδιοκτητών μικρών σκαφών αναψυχής, φουσκωτών κ.λπ. να ανελκύουν και να καθελκύουν τα σκάφη τους σε οργανωμένα μέρη όπου υπάρχουν γλίστρες και όχι μέσα από χώρους λουομένων όπου είναι πολύ πιθανόν να υπάρξουν ατυχήματα».
Νομοθεσία για την κατασκευή ραμπών (γλιστρών)
Παργ. 22 του ν. 2160/93 όπως αντικαταστάθηκε από την παργ. 4 του άρθρου 27 του ν. 2636/98):
«22. Με πρωτοβουλία και χρηματοδότηση φορέων του δημοσίου ή/και του ιδιωτικού τομέα, φυσικών ή νομικών προσώπων, επιτρέπεται να δημιουργούνται σε κάθε παραθαλάσσιο οικισμό δήμου ή κοινότητας μέχρι μία ράμπα πρόσβασης μικρών σκαφών στη θάλασσα. Για τη δημιουργία αυτών απαιτείται έγκριση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Περιφέρειας, η οποία χορηγείται ύστερα από σχετική αίτηση που συνοδεύεται απαραίτητα από τοπογραφικό διάγραμμα στο οποίο απεικονίζεται η ράμπα. Η έγκριση παρέχεται, ύστερα από γνώμη της οικείας Λιμενικής Αρχής, το αργότερο μέσα σε δύο (2) μήνες από την ημερομηνία υποβολής αυτής της αίτησης, μετά δε την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας αυτής, η έγκριση θεωρείται ότι έχει παρασχεθεί αυτοδικαίως. Οι ράμπες, μετά την κατασκευή τους αποτελούν κοινόχρηστες εγκαταστάσεις και η αρμοδιότητα της συντήρησής τους ανήκει στον οικείο δήμο ή κοινότητα. Η ρύθμιση της παρούσας παραγράφου δεν έχει εφαρμογή στις παραμεθόριες περιοχές».
* Ο Άγγελος Αργυρακόπουλος είναι Υποναύαρχος Λιμ. Σώματος (ε.α.) και συγγραφέας των βιβλίων «Θάλαττα-Θάλαττα», «Γιώτσμαν- Yachtsman» και «Λιμενομία», με αντίτυπα των οποίων έχουν εφοδιαστεί όλες οι Λιμενικές Αρχές της χώρας.
Ήδη κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του με τίτλο «Θαλάσσια Αλιεία-Καταδύσεις Αναψυχής» με αντίτυπα των οποίων εφοδιάζονται οι Λιμενικές Αρχές και οι Υπηρεσίες Αλιείας των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Τηλ/fax: 210-97.57.693. Κινητό: 6977-50.20.70.
